mercredi 25 janvier 2012

Un pauc de literatura ...

Ai! ai! malancounié, grinour di causo visto, antan, dins la jouinesso! Pèr grand,
pèr bèu que fugue lou païsage couneigu, quand voulèn lou revèire, quand voulèn ié
tourna, sèmpre, sèmpre ié manco quaucun o quaucarèn!
Quau me rendra lou chale, l’emparadisamen de moun amo ignourènto, quand, talo
qu’uno flour, se durbié touto novo i cansoun, i sourneto, i coumplancho, i fablèu, que ma
maire en fielant, iéu amata sus si geinoui, me disié, me cantavo en douço lengo de
Prouvènço: lou Pater de Calèndo, Marìo-Madaleno la pauro pecairis, lou Mòssi de
Marsiho, la Pourqueireto, lou Marrit Riche, e tant d’àutri recit e legèndo e cresènço de
nosto raço prouvençalo, que bressoulèron moun jouine age d’un balans de pantai e
d’esmougudo pouësìo! Après lou la de soun nourri, m’abarissié, la santo femo, ansin
emé lou mèu di tradicioun e dóu bon Diéu.
Vuei, em’ aquéu sistèmo estrechan e brutau que vòu plus teni comte dis alo de
l’enfanço, dis istint angelen de l’imaginacioun neissènto, de soun besoun de meraviho,
que fai li sant e lis eros e li pouèto e lis artisto, à l’enfantoun, vuei, entre naisse, emé la
sciènci nuso e cruso vous i’entre-secon amo e cor... Eh! pàuri tantalòri! emé l’age e
l’escolo, e subre-tout l’escolo de la vido vidanto, s’apren bèn que trop lèu la verita
escasso, e la desilusioun analitico, scientifico, de tout ço que nous encantè.
Se, à vint o trento an, quand l’amour nous pessugo pèr uno bello chato
poumpouso de jouinesso, quauque fachous anatoumisto venié nous parla coume eiçò:
“ Vos saupre lou verai d’aquelo creaturo que te fai tant de gau? Se la car ié toumbavo,
veiriés uno mort-peleto! ”Cresès pas que subran lou mandarian rascla de bouto?

Frederic Mistral (Memori e raconte)

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire