Pertença.

Coma un moment de tristum que vòle pertejar ambe vosautrei. Coma ditz Max Roqueta, escriure es un mena de confessa sensa capelan.

Tu, que siás aquí a me legir, as ja vist partir un amic? Conèisses aqueste moment ont deves li dire aurevèire ò benlèu adieu. Mai que sabes pas que dire, quin mòts dire abans l'autre. N'i a tant que volon sortir en meteis temps mai n'i a aucun que capita de sortir. La garganta sarrada, lei lagremas que montan. Mai voles pas plorar, l'i voles pas mostrar que siás triste, perqué aquesta causida, aquesta partença es una oportunitat per èu.

Alara l'agachas, èu sensa ren dire se vira e s'en va, cap a sa novèla vida. Sensa se virar. D'un pas leugier. Desaparèisse dins lo fons dau decor.

E tu siás aquí, a l'agachar, e acabas per daissar rodelar tei lagremas, sensa bolegar, sensa gausar faire ò dire quauqua ren. E te demandas perqué as pas ren dich, perqué li diguère pas que l'aimavas mai que tot, que lo voliás gardar ambe tu. Mai que mai perqué lo sarreguère pas lo mai fòrt possible dins tei braç, coma per gardar un pauc d'èu ambe tu, una odor, una sensacion, un darrier sovenir demòra intacte.

Puèi es arribat lo moment de tornar en còp tieu, e pensas, te remembes lo temps onte auriás pas jamais gausat imaginar qu'aqueste moment arribariá un jorn.

Pareis que cada jorn lo mau se fai mens grand, mens dolorós.

E pasmens, un sovenir, una cançon, una fotò, l'ausida de son nom e lo mau es aquí que se desrevelha au mai que prigond de tu, onte pensavas l'aver ben amagar per lo pas jamais tornar veire.

La vida es aital.

Causissèm pas tot. Un jorn donam un bocin de nos a quauqu'un e aqueste un jorn decida de partir ambe, guidat per una fòrça mai nauta qu'èu.

La vida es aital.

Malurosament, es aquí que lo cap comença de soscar, e acabam per nos dire que benlèu auriá estat melhor de pas jamais lo conèisser, qu'auriam preferir caminar sol pluslèu que dever un jorn l'agachar partir.

Puèi, ven lo moment onte se demandam lo sensa d'aquesta vida, d'arrivadas e de partenças. Coma aculhir quauqu'un en se disant que partirá un jorn. Dins mon cap la question demòra entièra, alara te la pose a tu. Quina auriá estat la melhora solucion? Quina es la melhora actitude?

Per tu, 

Perqué podiava pas passar aqueste aniversari sensa pensar a tu.